در سراسر تاریخ، سینه‌های بزرگ معمولا نشانه‌ی زنانگی بوده است و توانایی زن را در طبیعت جهت بالندگی و پروراندن مورد تأکید قرار داده است. هنوز هم یک زن با سینه های قابل ملاحظه‌ای بزرگتر از استاندارد زیبا شناختی زمان خودش، ممکن است غیر طبیعی یا بد شکل به نظر برسد.
در این مورد شکی نیست که سینه های بزرگتر ازحد معمول با ایجاد اثراتی (هم فیزیکی و هم روحی) باعث ناراحتی و نگرانی یک زن می‌شود. از نظر فیزیکی سینه های بزرگ، شکل و فرم شانه و گردن را از بین برده و باعث ایجاد پشت درد و گردن درد می شوند؛ همچنین باعث ایجاد انحراف در وضع نشستن ودر موارد شدیدتر باعث مشکل تنفسی می شوند. سینه های بزرگ ظاهر یک زن را تحت الشعاع خود قرار می دهد و باعث می‌شود که او غیر موزون به نظر برسد و نیز ورزش کردن را برای او مشکل یا غیر ممکن میکند.
از نظر روانشناختی، خیره شدن‌ها و نگاه‌ها و عقاید گستاخانه‌ی دیگران باعث می‌شود که کسانی که دارای سینه‌های بزرگ هستند خجالتی و کم رو شده و در نتیجه لباس‌های گشاد بپوشند تا ناموزونی خود را پنهان کنند. عمل جراحی کوچک کردن سینه ها، سال‌هاست که انجام می‌شود و در حقیقت اولین عمل جراحی زیبایی برای کوچک کردن سینه زنان احتمالا در سال (1669) توسط ویلیام دارستون در انگلستان انجام شده است. اگرچه هدف اصلی این عمل جراحی کاهش حجم و وزن سینه است، ولی افزایش زیبایی به همان اندازه مهم است.
درطول سالیان متمادی روشها و تکنیک های جراحی، اصلاح شده و بهبود پیدا کرده اند؛ تا ایمنی و همچنین زیبایی بیشتری از این اعمال جراحی حاصل گردد.
مهم است که بیماری که تحت عمل کوچک کردن سینه قرار می گیرد بداند که اگر بعد از عمل لاغر شود به افتادگی مجدد پستان ها کمک خواهد کرد.